De belangrijkste kenmerken van een autist.

 

(Door Linda van Driestroomhuis Op Adelaarsvleugelen)

 

 

 

De autist snapt de communicatie van de wereld om hem heen niet en de wereld om hem heen snapt de communicatie van de autist niet.

 

Zijn grapjes worden niet als grappig ontvangen door de wereld om hem heen en de grapjes van zijn omgeving snapt hij op zijn beurt niet.

 

Zijn goede bedoelingen komen niet over en de goede bedoelingen van zijn omgeving worden door hem op zijn beurt weer als heel anders ervaren.

 

 

 

Gevolgen:

 

De autist voelt zich afgewezen omdat hij zich niet ontvangen voelt. De wereld om hem heen voelt zich door hem afgewezen omdat hij de wereld om hem heen niet ontvangt.

 

Doordat hij de grapjes niet op waarde kan schatten en zich daardoor heel onzeker voelt gaat hij denken dat de wereld de grapjes maakt ten koste van hem. De wereld om hem heen vindt hem overgevoelig en flauw doen.

 

De autist voelt zich nu niet meer alleen afgewezen, maar gaat ook denken dat alles actief tegen hem is gekeerd.

 

 

 

Door zijn gevoel van afgewezen zijn en zijn denken dat hem vertelt dat iedereen tegen hem is voelt de autist zich niet geliefd. ( een basisbehoefte) Doordat de autist de wereld om hem heen niet ontvangt ( ontvangen kan) heeft de wereld het gevoel dat de autist geen relatie wil en met rust gelaten wil worden. Dat wordt versterkt doordat de autist zich rebels gaat opstellen.

 

Hij kan en wil niet meer meewerken omdat hij het gevoel heeft dat alles en iedereen tegen hem is.

 

 

 

Omdat hij liever niet onder de mensen is, (omdat hij zich toch niet begrepen en geliefd voelt en omdat de autist zich rebels begint op te stellen en door zijn omgeving daar op wordt aangesproken), gaat hij zich steeds meer afzonderen en zet zichzelf buiten de groep. Hij ontwikkelt langzaam maar zeker een soort van angst voor mensen.

 

 

 

Omdat de autist wel graag wil weten waarom iedereen zo tegen hem is gaat de autist heel veel denken. Hij gaat antwoorden zoeken op zijn vragen. De antwoorden zijn gekleurd door zijn negatieve kijk op de wereld om hem heen. Daardoor kan de autist alleen maar bedenken dat het probleem bij hemzelf ligt en ontwikkelt een heel laag zelfbeeld.

 

Door dat lage zelfbeeld ziet de autist geen toekomst voor zich. Hij heeft zichzelf afgeschreven, dus denkt dat ook de wereld hem heeft afgeschreven. Hij heeft daarbij nog nooit gevraagd wat de wereld om hem heen daarvan vindt, want hij heeft geen vertrouwen in wat de wereld vindt en denkt, omdat hij al heeft besloten dat hij die antwoorden toch zelf moet bedenken.

 

Geen toekomst maakt dat negatieve en depressieve gevoelens de kop op steken en niet verdreven kunnen worden.

 

Omdat hij zich niet geliefd voelt door de wereld om hem heen en de wereld ook niet kan begrijpen gaat hij de wereld wantrouwen. Een heel diep gebrek aan vertrouwen maakt zich van hem meester.

 

Door dat gebrek aan vertrouwen is de weg naar herstel afgesloten. Opgesloten in een eigengemaakte gevangenis waar niemand de autist uit kan bevrijden.

 

Hij wil ook niet bevrijd worden, want hij is samen met zijn gevoel een opstand begonnen tegen de ´normale wereld´. Dat die ´normale wereld´ ook genoeg problemen en communicatiestoornissen kent, komt niet in hem op. Hij leeft alleen voor zijn eigen probleem. Zijn wil en zijn gevoel doen het samen en versterken elkaar. Samen staan ze sterk en ze zullen zich verzetten tot het einde aan toe.